شلمچه
| ||
«حسین خرازی دهکردی» در یکی از جمعه های ماه محرم ، به سال 1336 شمسی ، در محلهی «کوی کلم» اصفهان متولد شد. او در سال 1355 پس از اخذ دیپلم طبیعی برای طی دوران سربازی به مشهد اعزام گشت. با پیروزی نهضت امام خمینی ، حسین ابتدا به کمیته های انقلاب ملحق شد و سپس لباس سبز پاسداری از انقلاب را برتن نمود. تاسیس «لشکر 14 امام حسین (صلوات الله علیه)» نتیجه زحمات او و «شهید مصطفی ردانی پور» بود و سرانجام در کسوت فرماندهی همین لشکر بود که «حاج حسین خرازی» یه تاریخ هشتم اسفند 1365 شمسی، خرقهی شهادت پوشید.
تصاویری که پیش رو دارید، در لحظاتی به ثبت رسیده اند که پیکر خونین «حاج حسین خرازی»، ساعتی پس از شهادت در خط مقدم نبرد، وارد قرارگاه «لشکر 14 امام حسین(صلوات الله علیه) در «دارخوین» می شود. عمده ی قوای لشکر در منطقه ی نبرد هستند و شاید بی خبر از شهادت مرادشان. اندک نیروهای موجود در قرارگاه نیز تنها با مشاهده ی ازدحام غیر متعارف در اطراف خودروی حامل پیکر، کنجکاوی می کنند و هنگامی که خود را به آن می رسانند، حیران و ناباور، سعی می کنند صورت فرمانده ی محبوب شان را برای آخرین بار، ببینند و ببوسند روحمان با یادش شاد
هدیه به روح بلند پروازش صلوات
اللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم
[ دوشنبه 95/12/9 ] [ 1:55 عصر ] [ سعید(یک بجا مانده) ]
[ نظرات () ]
حوادث سال 1365 در سالهای جنگ تحمیلی از اهمیت بسیاری برخوردار است. در این سال با کاهش احتمال پیدا شدن راه حل دیپلماتیک برای پایان بخشیدن به جنگ تحمیلی، افزایش فشار تحریمها و هجوم کم سابقه نیروی هوایی ارتش بعث عراق به مراکز اقتصادی و مسکونی، پس از تجهیز با جنگندههای پیشرفته از سوی قدرتهای غربی، مدیران ارشد نظام به این نتیجه رسیدند تا هرچه زودتر جنگ را پس از رسیدن به خواستههای مشروع و بحق جمهوری اسلامی با به اجرا در آوردن یک عملیات مهم و سرنوشت ساز به پایان برسانند.
خواستههای ایران به اجمال عبارت بود از؛ پذیرش معاهده 1975 بهعنوان مبنای حقوقی برای تعیین خط مرزی از سوی عراق، جبران خسارتهای وارده به جمهوری اسلامی ایران از سوی رژیم بعث صدام، محاکمه و مجازات متجاوز در یک سازوکار عادلانه توسط نهادهای بینالمللی. لازمه دستیابی به این خواستهها کسب یک پیروزی مهم و به گرو گرفتن یک منطقه استراتژیک در خاک دشمن بود.
بر این اساس عملیات کربلای 4 طراحی و آماده اجرا شد. سپاه پاسداران هر ساله یک عملیات بزرگ در زمستان آن سال، پس از چندین عملیات کوچک و ایذایی که عمدتاً در بهار و تابستان انجام میپذیرفت طراحی و اجرا میکرد.
اما برای یک عملیات سرنوشت ساز در این سال لازم بود برنامهریزیهای گسترده و متنوع تری انجام پذیرد.از اینرو برای رعایت اصل غافلگیری و مقابله با تاکتیک پاتکهای سنگین دشمن، عملیات حمله از چندین محور پیشبینی شد. برای این کار 150 گردانی که همه ساله برای عملیاتهای بزرگ تدارک میشد کافی نبود ودست کم به 500 گردان نیرو نیاز بود که باید حداقل 100 گردان آن تهاجمی میبود، اما به دلیل مشکلات آن روز کشور تنها نیمی از این میزان یعنی 250 گردان آماده شد و پای کار آمد. ادامه مطلب... [ سه شنبه 95/10/7 ] [ 7:16 عصر ] [ سعید(یک بجا مانده) ]
[ نظرات () ]
|
||
[قالب وبلاگ : صالحون] [Weblog Themes By : salehon.ir] |