يا رب
سلام و خدا قوت.
چقدر اين نواي وبلاگتون قشنگه ، من هنوز شلمچه نرفتم اما با اين نوا انگار اونجام. دو سال پيش وبلاگتون را يكي بهم معرفي كرد وقتي خوندمش انگار همون چيزي بود كه هميشه دوست داشتم در مورد جبهه و جنگ بدونم هر روز بي صبرانه منتظر پست جديدتون بودم . با خيلي از پستهايي كه گذاشتيد اشك ريختم ، خيلي قشنگ مينوشتيد. تقريبا 9 ماهي نت نيومدم اما در اولين فرصت قبل از هر كاري اومدم سراغ وبلاگ يك به جا مانده ؛ راستش وا رفتم ؛ شما خاطراتتون را خونه تكوني كرديد ،چرا اينجا اينقدر عوض شده نه كه بد باشه ولي اون چيزي كه 9 ماه پيش بود نيست فقط اين نواست كه آدم را هنوز ميبره شلمچه....