سلام

ممنونم از اينکه تلنگرهاي اين چنيني ارسال مي کني

خوش به حالشان که آرام رفتند و واي به حال ما که آرامشي را که از آنها به ارمغان داريم حفظ نمي کنيم !

و اين بار با نردباني به روزم که هرکدام از من و تو در پيش داريمش . روزهايمان مي گذرد ، آيا از پله هاي آن بالا مي رويم ؟ يا روي يکي از آنها مانده ايم و به افقهاي دور دست آن خيره گشته ايم ! و يا . . .

منتظرم !