با سلام
از همون دورا ن دانشگاه وقتي بچه هاي هم دانشگاهيمون ميرفتم شلمچه و من به خاطر اينكه پدر و مادرم اجازه نميدادن خيلي ناراحت ميشدم
اما امروز وقتي نام شلمچه رو به عنوان نام يك وبلاگ ديدم كمي تعجب كردم!
اما هميشه خدا وقتي خواستم كه بفهمم اونهايي كه تو جنگ بودن
كي بودن
نفهميدم
به نميشگاه هايي كه هست ميرم و شهدا رو رو ميبينم
نمي دونم چي بگم............
اما اين رو خوب ميدونم
رفتنم غير ارادي هست و دوست داشتنم از آن عجيب تر؟!
كاش من هم اون موقع بودم !كاش !