اذان جمکران شوري به پا کرد
دلم را از غم عالم جدا کرد
صبا را گشته بودم محرم راز
مرا با رمز غيبت آشنا کرد
بخوان در دل تمناي فرج را
بگو شايد نگاهي هم به ما کرد
چو يعقوب از غم يوسف بناليد
به بوي جامه اش اورا شفا کرد
نباشد گل به بستان در زمستان
گل نرگس به هر باغي وفا کرد

دارم مي رم جمکران حتما به يادتون هستم