سلام منم مانده همان کاروان عشقم و هر روز م را با ياد و خاطرات مظلومان تاريخ شروع ميکنم باور دارم که ما نمي تونيم فرداي قيامت جواب شهداء را بدهيم من شرمنده شهدايم و اينو از صميم قلب ميکويم ...مسئولين هم فقط شعار از شهداء ميدهند ولي عملي انجام نمي شود حالا سخن گفتن از شهداء در هر محفلي برايشان نقل زبانها شده ولي هرگز نيکن که انها براي ما همه چيز را به ارمغان آورده اند نمي کين براي حق و عزي يافتن ما يکه شدن و از تکه هاي پيکر اين عزيزان نردباني ساخته اند براي رسيدن به مظاهر دنيوي ... چه بر سر اين مردم ميايد جاي خود خانوادهاي که با فقر خود دست پنجه ميزند جاي خود ...ولي خيانت به خون شهدائ انقلاب و جنگ اصلا قابل بخشش نيست ... ياد باد آن روزگاران ياد باد ...برادران دردم زياد است بزاريد با درد خود بسوزم و بسازم......التماس دعا رزمنده دوران جنگ